در روایات بالاترین زینت و نهایت سعادت براى مرد همسر شایسته و با صلاحیت معرفى شد و نخبگان

و مرشدان قبیله بنى آدم ارزشمندى خود را حاصل تلاش و پاکدامنى و تدابیر صحیح تربیتى مادر مى‏دانند.

 که ما در اینجا به ذکر تعدادى از این روایات مى‏پردازیم.

1- مرحوم کلینى از امام رضا (ع) نقل مى‏کند که حضرتش فرمود: « هیچ فایده‏اى به

کسى نمى‏رسد بهتر از اینکه براى او بانویى باشد که نگاه و مصاحبت با او موجب

سرور و شادمانىهمسر باشد و در غیاب شوهر امانت دار و حافظ حریم خویش و

خانواده و اموال شوهر است

2- امام صادق (ع) مى‏فرماید:

« که مردى نزد رسول‏خدا (ص) می آید و مى‏گوید:

 « همسرى دارم که هرگاه به خانه مى‏روم به استقبالم مى‏آید و هرگاه از منزل بیرون مى‏روم مرا

 بدرقه مى‏کند، وقتى مرا اندوهگین مى‏بیند مى‏گوید:تو را چه چیز اندوهناک ساخته؟ اگر براى معشیت

دنیا ناراحتى، که دیگرى عهده‏دار روزى توست و اگر براى آخرت ناراحتى، خدا بر همّ تو بیفزاید.

 پیامبر (ص) فرمود:

 (اى مرد) خداوند را در زمین کارگزارانى است و این بانو یکى از آنهاست و نیمى از پاداش شهید از براى اوست.»

3-موسى بن جعفر(ع):

« جهاد زن شوهر دارى نیکوى اوست.

4-ورام بن ابى فراس در کتابش « تنبیه الخواطر» از امام (ع) نقل مى‏کند که فرمود:

« بدانید که بانوى شایسته و صالح از هزار مرد غیر صالح بهتر است و هر بانویى که

به شوهر خود هفت روز خدمت کند، خداوند هفت درب آتش را بر او بسته و هشت

درب بهشت ر بر او باز مى‏گشاید، تا از هر کدام که بخواهد وارد شود.

5- و نیز ورام بن ابى فراس نقل مى‏کند که امام فرمود:

« هیچ بانویى نیست که با جرعه‏اى از آب شوهر را پذیرایى کند مگر اینکه از براى او ثواب

یک سال عبادت است که روزهاى آن را روزه بدارد و شب‏هاى آن را شب زنده دارى کند و خداوند

 با هر جرعه آبی که به شوهر نوشانده شهرى در بهشت براى او مى‏سازد و هفتاد لغزش از او را مى‏بخشد.»

6- سکونى از امام صادق (ع) به نقل از رسول خدا نقل مى‏کند که فرمود:

«بهترین بانوان امت من خوشروترین آنان است.»

7-امام صادق (ع) فرمود:

 « هر بانویى که در منزل شوهر چیزى را جهت مصلحت زندگى زناشویى جابه جا کند خداوند

بر او نظر]رحمت[ نماید و هر که را خدا بر او نظر دارد عذابش نمى‏کند.

8- امیرالمؤمنین در جواب اصبع بن نباته درباره جهاد و وجوب آن بر مردان و نفى وجوب از زنان، فرمودند:

 جهاد زن در این است که در زندگى زناشویى صبر و مدارا پیشه سازد و نسبت به رفتارهاى

 ناهنجار و اذیت شوهر بردبارى لازم را داشته باشد.[9] » لازم به ذکراست این گونه روایات

از باب ترغیب مرد به اذیت و آزار نیست، بلکه از این جهت که در شداید روزگار اگر مرد دچار

بحران خاصى شد، زن به خاطر مصالح زندگى با او مدارا کند.

9-عبداللَّه بن سنان به نقل از رسول خدا (ص) آورده است که فرمود:

بدترین زنان شما کسى است که خالى از صفات ارزشمند و زشت‏خو، لجوج، نافرمان است و در

 میان قومش ذلیل و در نزد خویش خود را عزیز و بزرگ مى‏پندارد، نسبت به شوى

خویش ایفاى وظیفه نکند و نسبت به او دریغ ورزد ولى به غیر شوهر خویش نهایت

خضوع و تواضع بى جا از خودنشان دهد.[10]

10-در سخنى دیگر شیخ صدوق(ره) در کلامى نسبتاً گسترده از رسول خدا اثر نامطلوب سوء رفتار

را در زن و مرد دو سویه ارزیابى مى‏نمایند و عواقب هر کدام را بیان مى‏کند. بخشى از آن این گونه است:

کسى که خانمى دارد ولى او را در زندگى همراه نیست و به آنچه خدا بر او روزى کرده مدارا و صبر ندارد و

شوهر را تحت فشار قرار دهد و بر کارى وادارد که در توان او نیست خداوند هیچ حسنه و کار خوبى را از او

نمى‏پذیرد و این زن مورد غضب پروردگار خویش است مادامى که این گونه رفتار مى‏کند.

11-جمیل بن دراج از امام صادق (ع) نقل مى‏کند که فرمود هر زنى که ]در همسر خود ایجاد یاس و سردى

مى‏کند و[ به شوهر خود مى‏گوید:

من از تو هرگز خیرى ندیده‏ام این گونه رفتار، اعمال او را ساقط مى‏سازد.

12-صدوق نقل مى‏کند از رسول خدا(ص) که فرمود:

« کسى که همسرى دارد که موجبات اذیت و آزار شوهر را فراهم مى‏کند، نماز و

اعمال شایسته او مورد قبول درگاه حق قرار نمى‏گیرد تا اینکه دست از این گونه رفتار

 بردارد و به همراهى و معاونت و خوش کردن شوهر بپردازد، اگر چه روزش را به نماز

و روزه بگذراند و بنده آزاد کند و انفاق اموال خویش نماید.... سپس فرمودند « وَ عَلَى

الرَجُلِ مِثلُ ذلک الوِزرِ وَالعَذابِ اذا کان لَها مُوذیا ظالما» مرد هم اگر اذیت کار و ظالم

نسبت به همسر باشد، براى او هم همین گونه عقوبت و سقوط اعمال است»

در بیان دیگرى از رسول خدا است که فرمود:

« آیا خبر بدهم به بدترین مردان شما؟ گفتند بله. فرمود بدترین مرد کسى است که

تدبیر زندگى ندارد، بخیل است، بدزبانى مى‏کند، تنها غذا مى‏خورد، یاور خانواده

نیست، همسر خویش و عبد خود را مى‏زند، عائله او به دیگران پناه مى‏آورند

و موجب عاق والدین را فراهم مى‏کند.