1-        امام رضا علیه السلام فرمودند:

مَن رَضى عن الله تعالى بالقَلیل مِن الرّزق رضَى

الله منه بالقَلیل مِنَ العَمل

هر کـس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد،

خداوند از عمل کم او راضى خواهد بود

(بحـارالانـوار،ج 78،ص 357)

2-        امام حسین علیه السلام فرمودند:

لاتـَرفع حــاجَتَک إلاّ إلـى أحـَدٍ ثَلاثة: إلـى ذِى دیـنٍ، اَو

مُــرُوّة اَو حَسَب

جز به یکى از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب

مروت، یا کسى که اصالت خانوادگى داشته باشد

(تحف العقول ، ص 251)

3-        امام رضا علیه السلام فرمودند:

مَـن فـرّج عن مـومـن فـرّج الله عَن قَلبه یـَوم القیمة

هر کس اندوه و مشکلى را از مومنى بر طرف نماید

خداوند در روز قیامت انـدوه را از قلبش بر طرف سازد

 (اصول کافى، ج 3، ص 268)

4-        امام حسین علیه السلام فرمودند:

أَعْجَزالنّاسٍ مَنْ عَجَزَ عَنِ الدُّعاء

عاجزترین مردم کسی است که نتواند دعا کند

(بحارالانوارج/ 93 ص/ 294)

5-        امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:

انما یداق الله العباد فی الحساب یوم القیامة

علی قدر ما اتاهم من العقول فی الدنیا

خدا در روز قیامت نسبت به حساب بندگانش به اندازه

عقلی که در دنیا به آنها داده است باریک بینی می کند

(اصول کافی ج 1 /ص 12)

6-        امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:

لَیسَتِ العِبادَةُ کَثرَةَ الصیّامِ وَ الصَّلوةِ وَ انَّما العِبادَةُ

کَثرَةُ التَّفَکُّر فی أمر اللهِ.

عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه

(حقیقت) عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است.

 (تحف العقول، ص448)

7-       امام علی علیه السلام فرمودند:

اَلمُؤمِنُ بَشرُهُ فی وَجِهِهِ وَحُزنُهُ فی قَلبِهِ

شادی مومن در رخسار او و اندوهش در دل است.

(نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره325)

8-       امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:

جُعِلتِ الخَبائِثُ فی بَیت وَ جُعِل مِفتاحُهُ الکَذِبَ

تمام پلیدیها در خانه ای قرار داده شده و کلید آن

 دروغگویی است.

(بحار الانوار، ج78، ص377)

9-       امام موسی کاظم علیه السلام فرمودند:

أفضَلُ العِبادَةِ بَعدِ المَعرِفَةِ‌ إِنتِظارُ‌ الفَرَجِ

بهترین عبادت بعد از شناختن خداوند،‌ انتظار

 فرج و گشایش است.

(تحف العقول، ص403)

10-   محمدباقر علیه السلام فرمودند:

خُذُوا الکلِمَةَ اطَّیبَةَ مِمَّنْ قالَها و إن لَم یعْمَل بِها

سخن طیب و پاکیزه را از هر که گفت بگیرید،‌ اگر

چه او خود،‌ بدان عمل نکند.

(تحف العقول، ص391)

11-   امام موسی کاظم علیه السلام فرمودند:

أوْشَکُ دَعْوَةً‌ وَ أسْرَعُ إجابَةُ دُعاءُ الْمَرْءِ لاِخیهِ‌ بِظَهْرِ الْغَیبِ.

دعایی که بیشتر امید اجابت آن می رود و زودتر به اجابت

می رسد،‌ دعا برای برادر دینی است در پشت سر او.

 (اصول کافی،ج1 ،ص52)

12-    امام علی علیه السلام فرمودند:

أشَدُّ الذُّنُوبِ مَا اسْتَهَانَ بِهِ صَاحِبُهُ.

سخت ترین گناهان آن است که صاحبش آن را کوچک بشمرد.

(نهج البلاغه حکمت 348)

13-   امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:

لا یکُونُ اَلْعَبْدُ عالِماً حَتّی لا یکُونَ حاسِداً لِمَن

فَوقَهُ و لا مُحَقِّراً لِمَنْ دُونَهُ.

هیچ بنده ای عالم نباشد تا اینکه به بالا دست

خود حسد نبرد و زیر دست خود را خوار نشمارد.

(تحف العقول ص293)

14-   امام علی علیه السلام فرمودند:

لا غِنَی کَالعَقلِ، و لا فَقْرَ کَالجَهلِ، و لا میراثَ

کَالاَدَب و لا ظَهیرَ کَالمُشاوَرَه

هیچ ثروتی چون عقل و هیچ فقری چون جهل و

هیچ میراثی چون ادب و هیچ پشتیبانی چون

مشورت نخواهد بود.

(تحف العقول ص89)

ای به کفت داده خدا اختیار

نفس نبی دست خداوندگار

مطلع الانوار خدا صورتت

ز روی تو جمال حق آشکار

مقام کل انبیا یا علی

بدون حب توست بی اعتبار

به جز خدای احد ومصطفی

بر همگان تویی تو آموزگار

ای نجفت محور کون ومکان

وی حرم تو حرم کردگار

مات جلالت همه کائنات

ای شده گردون به درت خاکسار

تا که تو ذوالفقار گیری به کف

دشمن تو نعره زند الفرار

فاطمه با وجود تو میکند

به چار بانوی بهشت افتخار

شمس وقمر گوش به فرمان تو

ای سبب خلقت لیل ونهار

قدم زنی اگر به میدان جنگ

عدو گریزد زیمین و یسار

حب تو سرمایه ایمان من

دل به ولای تو گرفته قرار

رسیدن به حیات طیبه

«مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَکَرٍ أَوْ أُنثىَ‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ

حَیَوةً طَیِّبَةً  وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا کَانُواْ یَعْمَلُون‏

هر کس عمل صالحی را انجام دهد، چه مرد باشد، چه زن در

حالی که ایمان دارد، حتماً زندگی پاک و پسندیده‌ای زنده‌اش

می‌داریم. قطعاً مزدشان را نیکوتر از آنچه که انجام

داده‌اند، پاداش خواهیم داد

 سوره مبارکه نحل آیه 97

از حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در مورد مراد خداوند

از آیه‌ی «فَلتُحیینَّه حیاةً طیبةً»، سؤال کردند. ایشان در

جواب فرمودند: مراد قناعت است

تفسیر نورالثقلین  عروسی حویزی

مشمول رحمت الهی شدن

«فَأَمَّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ فَیُدْخِلُهُمْ رَبهُُّمْ

فىِ رَحْمَتِهِ

اما کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند،

پروردگارشان آنان را رحمت خود داخل می‌کند

 سوره مبارکه جاثیه آیه 30

در این آیه ایمان و عمل صالح شرط داخل شده در

رحمت الهی معرّفی شده و این رحمت الهی دنیا و

آخرت را شامل است. دخول رحمت در دنیا مغفرت و

ذنوب، وفور نعمت، رفع بلیات، کشف کربات، قضاء

حاجات، توفیق عبادات و حفظ از خطرات است اما در

آخرت آسان شدن حساب، سنگین شدن نامه‌ی اعمال

نیک، عبور از صراط و دخول بهشت می باشد

اطیب البیان فی تفسیر القرآن نوشته ی عبدالحسین  طیب

رستگاری

«قَد أفلح المؤمنون

به تحقیق اهل ایمان رستگار شدند

 سوره مبارکه مومنون آیه 1

علاّمه طباطبائی (ره) با استناد به قول راغب اصفهانی

در معنای «فلاح» می‌نویسد:

«کلمه فلاح به معنای ظفر یافتن، به دست آوردن و رسیدن

به آرزو است؛ این به دو نحو است: یکی دنیوی: امّا ظفر دنیوی

، رسیدن به سعادت زندگی، به چیزی که زندگی را گوارا

می‌سازد و در درجه اول بقاء و سپس توانگری و عزت است.

امّا ظفر اخروی در چهار چیز خلاصه می‌شود، بقایی که فنا

نداشته باشد، غنایی که دستخوش فقر نشود، عزتی که آمیخته

با ذلت نباشد و علمی که منسوب به جهل نباشد  پس اگر

دست یابی به سعادت را فلاح خوانده‌اند، به این عنایت است

که موانع را شکافته، کنار می‌زند رخسار مطلوب را نشان می‌دهد

 تفسیر المیزان

بهترین بندگان خدا شدن

«إِنَّ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُوْلَئکَ هُمْ

خَیرُْ الْبرَِیَّة

 کسانیکه ایمان آوردند و عمل صالح انجام داند همانا بهترین بندگانند

 سوره مبارکه بینه آیه 7

پوشاندن لغزشها و اصلاح کارها

«وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَ ءَامَنُواْ بِمَا نُزِّلَ عَلىَ‏ محَُمَّدٍ

وَ هُوَ الحَْقُّ مِن رَّبهِِّمْ  کَفَّرَ عَنهُْمْ سَیَِّاتهِِمْ

وَ أَصْلَحَ بَالهَُم

 کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده‌اند و به آنچه

بر محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم ) نازل شده که حق از سوی

پروردگارشان، ایمان آوردند، خداوند گناهانشان را می‌بخشد

و کارهای‌شان را اصلاح می‌کند

 سوره مبارکه محمد آیه 2

محبوبیت در دلها

«إِنَّ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّلِحَاتِ سَیَجْعَلُ لهَُمُ الرَّحْمَانُ وُدًّا

کسانی که ایمان آورده و کارهای صالح را انجام داده‌اند خدای

رحمان برای آنها محبتی قرار خواهد داد 

سوره مبارکه مریم آیه 96

مشمول تشکر الهی شدن

«فَمَن یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا کُفْرَانَ لِسَعْیِهِ

وَ إِنَّا لَهُ کَتِبُونَ

 هر کس عمل صالحی را انجام دهد و مؤمن باشد، کوشش

او مورد ناسپاسی قرار نمی‌گیرد بلکه ما برای او ثبت می کنیم

 سوره مبارکه انبیا آیه 94

اثرات اجتماعی ایمان

ایمان علاوه بر اینکه بر فرد مؤمن برکات و فوایدی را به همراه می آورد

در صحنه‌ی اجتماع نیز منشأ اثر بوده و در راه تحکیم پیوندهای اجتماعی

و تقویت روح زیست جمعی نقش بسیار مهمی را می تواند ایفاء کند.

شهید مطهری در این زمینه می نویسد:

«آن چیزی که بیش از هر چند، حق را محترم، عدالت

را مقدس، دلها را به یکدیگر مهربان و اعتماد متقابل را

میان افراد برقرار می‌سازد تقوا و عفاف را تا عمق جان

و وجدان آدمی نفوذ می‌دهد، ارزشهای اخلاقی

را اعتبار می‌بخشد و همه افراد را مانند اعضای

یکدیگر به هم پیوند می‌دهد، ایمان مذهبی است.

انسان امروزی به جهت خالی بودن از ایمان برای

رفع مشکلات روحی و روانی خود به ایجاد و گسترش

دیدگاههای فلسفی و روانی اقدام کرده است.

اگر چه این گونه اقدامات تا اندازه‌ای انسان را

امیدوار و خوشبین کرده است، ولی هرگز نمی‌تواند

شخصیت او را تحت الشعاع خود قرار دهد و رفتار او را

تحت کنترل درآورد. انسان نیازمند عاملی است که

همواره در دسترس باشد و جزئی از شخصیت او باشد،

این عامل چیزی غیر از ایمان مذهبی نمی‌تواند باشد.

به گردون ابرش از رحمت برآمد از دل دریا 

که دریا شد از آن صحرا، که صحرا شد   از آن دریا 

زبان بگشود سوسن چون بشیر از مژده یوسف 

زحسرت چشم نرگس  همچنان یعقوب شد بینا 

علیُ عالیُ اعلا، ولیُ والیُ والا  

وصی سید بطحا،به حکمش جمله مافیها 

حدیثی خاطرم آید که می فرمود پیغمبر 

به اصحابش شب معراج سِر لیله الاسرا 

به طاق آسمان چهارمین دیدم من از رحمت 

هزاران مسجدی اندر درون مسجد الاقصی 

به هر مسجد هزاران طاق، بر هر طاق محرابی

به هر محراب صد منبر به هر منبر علی پیدا 

زپیغمبر چو بشنیدند اصحاب این سخن، گفتند 

که دیشب با علی بودیم جمله جمع در یک جا 

تبسم کرد سلمان، این سخن گفتا به پیغمبر 

به غیر از خود ندیدم هیچ کس در نزد آن مولا 

اباذر گفت با سلمان به روح پاک پیغمبر 

نشسته بودم اندر خدمتش در گوشه ای تنها 

به گوش فاطمه خورد این سخن گفتا علی دیشب 

که تا صبح از درون خانه بیرون پا ننهاد اصلا 

که ناگه جبرئیل آمد سلام آورد بر احمد 

که ای مسند نشین بارگاه قرب او ادنی 

اگر چه بر همه ظاهر شدم بر صورتی اما 

ولیت از همه بگذشت و با ما بود در بالا

پیامبرصلى الله علیه وآله: مَنِ اتَّخَذَ زَوجَةً فَلیُکرِمها(1)

هر کس همسرى اختیار کند، باید او را گرامى بدارد.

. پیامبرصلى الله علیه وآله: إذا صَلَّتِ المَرأةُ خَمسَها

و صامَت شَهرَها و أحصَنَت فَرجَها و أطاعَت بَعلَها

فَلَتَدخُلُ الجَنَّةَ مِن أیِّ أبوابٍ شاءَت؛(2)

هرگاه زنى نمازهاى پنج‏گانه‏اش را به جاى آورد،

و ماه رمضان را روزه بگیرد، و دامنش را پاک نگه

دارد، و از شوهرش فرمان ببرد، از هر درى که

بخواهد وارد بهشت مى‏شود.

. امام على‏ علیه السلام: إنَّ المَرأَةَ رَیحانَةٌ

و لَیسَت بِقَهرَماَنةٍ؛(3)

زن گل است و لطیف، نه کارگزار و دلیر.

. امام صادق‏ علیه السلام: أکثَرُ الخَیرِ فِی النِّساءِ؛(4)

بیشتر خوبى‏ها در زنان است.

. امام صادق ‏علیه السلام: إنَّ اللَّهَ جَعَلَ

لِلمَرأةِ أن تَصبِرَ صَبرَ عَشرَةِ رِجالٍ؛(5)

خداوند صبر و تحمّلِ ده مرد را به زن عطا کرده است.

. امام صادق‏ علیه السلام: لَیسَ لِامرَأةٍ

خَطَرٌ لا لِصالِحَتِهِنَّ ولالِطالِحَتِهِنَّ؛(6)

براى زن بهایى نمى‏توان تعیین کرد، نه براى

خوب آنها و نه براى بدشان.

******************************** 

2 . کتاب من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 441.

3 . نهج البلاغه، نامه 31.

4 . کتاب من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 385.

5 . الکافى، ج 50، ص 339.

6 . میزان الحکمه، ح 7847.

1- کلینی از احمد بن محمد کوفی، از علی

بن حسن میثمی، از عباس بن هلال شامی

غلام ابوالحسن علی بن موسی(ع ) نقل

کند که گوید: شنیدم امام رضا(ع ) می فرمود:

هرگاه بندگان گناهی نو مرتکب شوند که پیش

از این مرتکب آن نمی شدند خداوند بلایی برای

شان آورد که پیش از آن نمی شناختند

2- کلینی گوید: تنی چند از اصحاب ما از سهل

بن زیاد، از علی بن اسباط، از ابن عرفه، از

ابوالحسن (ع ) نقل کنند که فرمود: خداوند

عزّوجلّ در هر روز و شب ندا دهنده ای دارد

که فریاد می زند: ای بندگان خدا دست از

نافرمانی خدا بدارید، دست از نافرمانی خدا

بردارید، زیرا اگر نبود وجود حیوانات چرنده و

کودکان شیرخواره و پیران خمیده هر آینه چنان

عذابی بر شما فرو می ریخت که همه شما

را خرد و نابود کند

3- صدوق از فقیه مروزی،

از ابوبکر بن محمد نیشابوری، از عبدالله بن

احمد طایی، از پدرش، از امام رضا، از پدرانش،

از علی (ع ) نقل کند که آن حضرت فرمود:

رسول خدا(ص ) فرمود: خداوند تبارک و تعالی

می فرماید: فرزند آدم، چه چیز تو را با من به

انصاف آورد، که با نعمت ها به تو محبت می کنم

و تو با نافرمانی ها (گناهان ) به من دشمنی ؟

خیر من به تو نازل و شرّ تو به من بالا می آید و

پیوسته فرشته ای بزرگوار در هر روز و شب کاری

زشت از تو را نزد من آورد، ای فرزند آدم، اگر وصف

خود از غیر خود می شنیدی و نمی دانستی وصف

شده کیست، بی شک به دشمنی و کینه

او شتاب می گرفتی

4- و به همین اسناد گوید: رسول خدا(ص ) فرمود

خداوند تبارک و تعالی فرموده است : فرزند آدم،

مباد گناه مردم از گناه خود فریبت دهد و نعمت

مردم از نعمت خدا بر تو، مردم را از رحمت خدا

که آن را برای خود امید داری، ناامید مکن

5- صدوق از محمد بن احمد بن حسین بن

یوسف بغدادی، از علی بن محمد بن عینیه،

از دارم بن قبیصه از حضرت رضا(ع) از پدرش،

از پدرانش از علی (ع ) نقل کند که فرمود:

پیامبر خدا(ص ) فرمود: آن که از گناه توبه کند

چون کسی است که هیچ گناهی نداشته

6- صدوق از حاکم حسین بن احمد بن صولی،

از ابوذکوان، از ابراهیم بن عباس، از امام رضا(ع )

نقل کند که فرمود: گناهان کوچک (صغیره )

راههایی به گناهان بزرگ (کبیره )اند و هر که

به خاطر اندک از خدا بیم ندارد از او در بسیار

نیز نترسد، و اگر نبود که خداوند با بهشت و

دوزخ مردم را بیم داده است، بر آنان واجب

بودن اطاعت او کرده، گرد نافرمانی اش نگردند

که او صاحب نعمت و فضل بر ایشان است و

آنچه سزاوار آن نبوده اند، ابتداء از إنعام خود

ارزانی شان داشته ***

1- اصول کافى 2/ 275.

2- اصول کافى 2/ 276.

3- عیون اخبار الرضا 2/ 28.

4- عیون اخبار الرضا 2/ 29.

5- عیون اخبار الرضا 2/ 74.

6- عیون اخبار الرضا 2/ 180.

1-       خداوندا ! وعده ای را که به من داداه ای ، برآورده

کن و امر قیام مرا تمام فرما   .  قدمهایم را ثابت بدار و در

سایه قیام من ، جهان را پر از عدل و داد کن      

بحار الأنوار ، ج 51، ص13

2-       ستمکاران پنداشتند که حجت خدا نابود شدنی

 است ، در حالی که اگر به ما اجازه  سخن گفتن داده

می شد ، شک و تردید از میان برداشته می شد   

 بحار الأنوار ، ج 51، ص 4

3-      کسی که نسبت به ما ظلم ورزد ، از جمله

ستمکارانی است که مشمول لعنت خدا است ، چرا

که خدا فرموده است :

" آگاه باشید که لعنت خدا بر ستمکاران است " 

بحار الأنوار ، ج 53، ص 182

4-      زمان ظهور و فرج ما با خداست ، و تعیین کنندگان

وقتظهور ، دروغگویانند 

بحار الأنوار ، ج 53، ص 181

5-      از خدا بترسید و تسلیم ما شوید و کارها را به

ما واگذارید ، برماست که شما را از سرچشمه سیراب

برگردانیم ، چنان که بردن شما به سرچشمه از ما بود ،

در پی کشف آنچه از شما پوشیده شده نروید و مقصد

خود را با دوستی ما بر اساس راهی که روشن است

به طرف ما قرار دهید 

بحار الأنوار ، ج 53، ص 1

6-      آگاه باشید به زودی کسانی ادعای  مشاهده

مرا خواهند کرد . آگاه باشید هر کس قبل از " خروج

سفیانی " و شنیدن صدای آسمانی ، ادعای مشاهده

مرا کند دروغگو و افترا زننده است حرکت و نیرویی 

جز به خدای بزرگ نیست 

الإحتجاج للطبرسی ، ج 2 ، ص 478

7-      سیم ، خدمتکار حضرت مهدی علیه السلام گوید :

آن حضرت به من فرمود :

" آیا تو را در مورد عطسه کردن بشارت دهم ؟ " گفتم :

آری .

فرمود :

" عطسه ، علامت امان از مرگ تا سه روز است 

" بحار الأنوار ، ج 51، ص 5

8-      ما علت و فلسفه آنچه از دوران غیبت اتفاق

افتاده است ، پس خداوند عز و جل در قرآن فرموده است :

" ای مؤمنان از چیزهایی نپرسید که اگرآشکار شود ، بدتان آید 

" بحار الأنوار ، ج 78، ص 380

9-      وجود من برای اهل زمین سبب امان و آسایش

است ، همچنان که ستارگان سبب امان اهل آسمانند 

بحار الأنوار ، ج 78، ص 380

10-   اگر شیعیان ما - که خداوند آنها را به طاعت و

بندگی خویش موفق بدارد - در وفای به عهد و پیمان

الهی اتحاد و اتفاق می داشتند و عهد و پیمان را

محترم می شمردند ، سعادت دیدار ما به تأخیر

نمی افتاد و زودتر به سعادت دیدار ما نائل می شدند 

الإحتجاج للطبرسی ، ج 2 ، ص 499

11-   خداوند با ماست و به جز ذات پروردگار به

چیزی نیاز نداریم ، و حق با ماست ، پس اگر

کسانی با ما نباشند ، هرگز در ما وحشتی ایجاد

نمی شود ما دست پرورده های پروردگارمان ،

و مردم دست پرورده های ما هستند 

الغیبة للشیخ الطوسی ، ص 172

12-   حق با ماست و در میان ماست ، کسی 

جز ما چنین نگوید مگر آنکه دروغگو و افترا زننده باشد 

بحار الأنوار ، ج 53، ص 191

13-   من باقیمانده از آدم و ذخیره نوح و برگزیده

از ابراهیم و خلاصه محمد ( درود خدا بر همگی آنان باد )

هستم 

بحار الأنوار ، ج 52، ص 238

14-   هر گاه خداوند به ما اجازه دهتد که سخن

بگوییم ، حق ظاهر خواهد شد و باطل سست

و ضعیف شده و از میان شما خواهد رفت 

بحار الأنوار ، ج 25، ص 183