90/11/4
12:42 ع
یونس بن عبدالرحمان از امام رضا علیهالسلام روایت کرده که آن حضرت
به دعا برای صاحبالزمان (عج)امر میفرمود و یکی از دعاهای ایشان
برای آن حضرت چنین بود :
پروردگارا ! بر محمّد و خاندانش درود فرست ‚ و از دوستت ‚ خلیفهات
‚ حجّتت بر خلقت ‚ و آن زبانی که معرف توست و گویای حکمت تو ‚
و آن چشم بینای تو در میان مخلوقاتت ‚ و گواه بر بندگانت... بزرگ
مرد مجاهد کوشا ‚ بنده پناهنده به تو ‚ دفاع کن .
خداوندا ! او را از شرّ آنچه آفریدی و پدید آوردی و ایجاد نمودی و
پروراندی و تصویر نمودی در امان دار ‚ و او را از پیش رو و پشت سر
و از راست و چپ ‚ و بالا و پایین محافظت فرما ‚ آنگونه که هرکه در
حفاظت تو باشد ضایع نگردد .
در وجود او ‚ پیامبرت را ‚ و وصیّ پیامبرت را ‚ و پدرانش را ; پیشوایانت
و ارکان دینت را که درود تو بر تمامی آنان باد حفظ نما ‚ و او را در امانت
خودت که هرگز ضایع نگردد ‚ و در همسایگیات که مورد تعرّض قرار
نگیرد ‚ و در نگهداری و حمایت خودت که مورد ظلم واقع نشود ‚ قرار ده .
خدایا ! او را به امان محکمت درامان دار ‚ که هرکه در آن قرار گیرد هرگز
شکست نخورد ‚ و او را درحمایت خودت که هر که در آن باشد ظلم نبیند
قرار ده ‚ و او را به یاری برترت یاری ده ‚ و به قدرتت توانایش کن ‚ و
فرشتگانت را پشت سر او قرار ده .
بارالها ! دوست دار هرکه او را دوست دارد ‚ و دشمندار هرکه با او بستیزد
‚ و زره محکمت را بر او بپوشان ‚ و فرشتگانت را گرداگرد او قرار ده .
پروردگارا ! او را به برتر از مقامی که عدالت گسترانِ از پیروان پیامبرانت
را به آن مقام رساندی ‚ برسان .
خداوندا ! شکافها را با او پر کن ‚ گسستگیها را به او پیوسته دار ‚
ظلم را به او بمیران ‚ عدالت را نمایان ساز ‚ و زمین را به عمر طولانیاش
زینتبخش ‚ و او را با یاری تایید کن ‚ و با بیم نصرت نما ‚ و برای او گشایشی
آسان قرار ده ‚ و از جانب خودت برای او برهانی قاطع بر دشمنت
و دشمنش مقدّر کن .
بارالها ! او را قائم منتظر قرار ده ‚ و پیشوایی که به او مانع ظلم می شوی ‚
و او را با یاری قدرتمند و پیروزی نزدیک توانا کن ‚ و او را وارث شرق و غرب
جهان که برکتشان دادی قرار ده ‚ سنّت پیامبرت را به او زنده کن ‚ تا هیچ
حقّی را به خاطر ترس از مخلوقی پنهان ندارد ‚ یاورش را نیرو ده ‚ و
دشمنانش را خوار ‚ و هرکه با او بستیزد و مکر کند نابود کن .
بارالها ! به دست او ما را به راه هدایت و بزرگ و میانهای ببر که تندرو به
سوی او بازگردد و دنباله رو به آن برسد .
بارالها ! ما را بر فرمانبری او نیرو ‚ و بر همراهی او راست بگردان ‚ و به
متابعت او بر ما منّت گذار ‚ و ما را در حزب او ‚ که قیام کنندگان به امرت ‚
و صبرکنندگان به همراهش ‚ وآنان که با خیرخواهی برای او جویای
خشنودیاند‚ قرار ده ‚ تا این که در روز قیامت ما را در زمره یاوران
و پشتیبانان و تقویت کنندگان حکومتش محشور گردانى .
بارالها ! بر محمّد و خاندانش درود فرست ‚ و این را از طرف ما برای خودت
‚ در حالی که از هر شک و شبهه و خودنمایی و شهرتطلبی بدور باشد ‚
قرار ده ‚ تا بر غیر از تو بر آن اعتماد نکنیم ‚ و قصدی جز تو نداشته باشیم ‚
و ما را در جایگاه او وارد کن ‚ و در بهشت همراه او قرار ده ‚ و ما را در کار
او به دلتنگی و خستگی و سستی و پراکندگی مبتلا مساز ‚ و ما را از
کسانی قرار ده که از آنان برای یاری دینت کمک گرفته و به آنان ولیّت را
عزیز می گردانی ‚ و به جای ما گروه دیگری را برنگزین چه این که این
کار بر تو آسان و بر ما بسیار گران و دشوار است ‚ و تو بر هر کار توانایى .
بارالها ! بر والیان عهدش درود فرست‚ و ایشان را به آرزوهایشان برسان ‚
و عمرشان را طولانی ساز و آنان را یاری ده ‚ و برای او آنچه از امر دینت
را به آنان نسبت داده ای به نهایت برسان ‚ و ما را پشتیبانان آنان و یاوران
دینت قرار ده ‚ و بر پدران پاکیزه اش و پیشوایان هدایتگر درود فرست
90/11/4
12:22 ع
1. بر شما باد راز پوشى در کارهاتان در امور دین و دنیا . روایت
شده که" افشاگرى کفر است " و روایت شده " کسى که افشاى
اسرار مىکند با قاتل شریک است " و روایت شده که " هرچه
از دشمن پنهان مىدارى ،
دوست تو هم بر آن آگاهى نیابد "
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
2. آدمى نمىتواند از گردابهاى گرفتارى با پیمانشکنى رهایى
یابد ، و ازچنگال عقوبت رهایى ندارد کسى که با حیله به
ستمگرى مىپردازد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 349)
3. با سلطان و زمامدار با ترس و احتیاط همراهى کن ، و
با دوست با تواضع ،و با دشمن با احتیاط ، و با مردم با
روى خوش
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 356)
4. هر کس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد ، خداوند
از عمل کم او راضىباشد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 356)
5. عقل ، عطیه و بخششى است از جانب خدا ، و ادب داشتن ،
تحمل یک مشقتاست ، و هر کس با زحمت ادب را نگهدارد ،
قادر بر آن مىشود ، اما هر که به زحمت بخواهد عقل را به دست
آورد جز بر جهل او افزوده نمىشود
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 342)
6. به راستى کسى که در پى افزایش رزق و روزى است تا با آن
خانواده خود را اداره کند ، پاداشش از مجاهد در راه خدا بیشتر است
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 339)
7. پنج چیز است که در هر کس نباشد امید چیزى از دنیا و آخرت به
او نداشته باش : کسى که در نهادش اعتماد نبینى ، و کسى که در
سرشتش کرم نیابى ، و کسى که در خلق و خوىاش استوارى نبینى
، و کسى که در نفسش نجابت نیابى ، و کسى که از خدایش
ترسناک نباشد
(تحف العقول ، ص 470)
8. هرگز دو گروه با هم روبهرو نمىشوند ، مگر اینکه نصرت و پیروزى
با گروهىاست که عفو و بخشش بیشترى داشته باشد
(تحف العقول ، ص 470)
9. مبادا اعمال نیک و تلاش در عبادت را به اتکاى دوستى آل محمد (( ع )
رهاکنید ، و مبادا دوستى آل محمد ( ع ) و تسلیم براى آنان را به
اتکاى عبادت از دست بدهید ، زیرا هیچ کدام از ایندو به تنهایى
پذیرفته نمىشود
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
10. عبادت پر روزه داشتن و نماز خواندن نیست ، و همانا عبادت
پر اندیشهکردن در امر خداست
(تحف العقول ، ص 466)
11. کسى که نعمت دارد باید که بر عیالش در هزینه وسعت
بخشد
(تحف العقول ، ص 466)
12. هرچه زیادى است نیاز به سخن زیادى هم دارد
(تحف العقول ، ص 466)
13. کمک تو به ناتوان بهتر از صدقه دادن است
(تحف العقول ، ص 470)
14. به آن حضرت گفته شد : چگونه صبح کردى ؟ فرمود :
با عمر کاسته ، و کردارثبت شده ، و مرگ بر گردن ما و دوزخ
دنبال ما است ، و ندانیم با ما چه شود
(تحف العقول ، ص 470)
15. سخاوتمند از طعام مردم بخورد تا از طعامش بخورند ، و
بخیل از طعام مردمنخورد تا از طعامش نخورند
(تحف العقول ، ص 470)
16. ما خاندانى باشیم که وعده خود را وام دانیم چنانچه
رسول خدا ((( ( ص )کرد
(تحف العقول ، ص 470)
17. هیچ بنده به حقیقت کمال ایمان نرسد تا سه خصلتش باشد :
بینایى در دین ، و اندازهدارى در معیشت ، و صبر بر بلاها
(تحف العقول ، ص 471)
18. به ابى هاشم داود بن قاسم جعفرى فرمود : اى داود ما را
بر شما به خاطر رسول خدا ( ص ) حقى است ، و شما را هم
بر ما حقى است ، هر که حق ما را شناخت رعایت او باید ، و هر
که حق ما را نشناخت حقى ندارد
(تحف العقول ، ص 471)
19. با نعمتها خوش همسایه باشید ، که گریز پایند ، و از
مردمى دور نشوند که باز آیند
(تحف العقول ، ص 472)
20. ابن سکیت به آن حضرت گفت : امروزه حجت بر مردم چیست ؟
در پاسخفرمود : همان عقل است که به وسیله آن شناخته مىشود
آن که راستگو است از طرف خدا و از او باور مىکند ، و آن که دروغگو
است و او را دروغ مىشمارد ، ابن سکیت گفت :
به خدا این است پاسخ
(تحف العقول ، ص 473)
90/11/2
8:3 ص
هدف از بعثت
رسول اکرم صلى الله علیه و آله:
إنَّما بُعِثتُ لاُتَمِّمَ مَکارِمَ الخلاقِ؛
براستى که من براى به کمال رساندن مکارم اخلاق
مبعوث شده ام.
(کنزالعمال،ج13، ص151، ح36472)
نتیجه مکارم الاخلاق
امام على علیه السلام:
عَلَیکُم بِمَکارِمِ الخلاقِ فَإِنَّها رِفعَةٌ وَإیّاکُم وَالخلاقَ
الدَّنیَّةَ فَاِنَّها تَضَعُ الشَّریفَ وَتَهدِمُ المَجدَ؛
به مکارم اخلاق پایبند باشید که آن مایه سربلندى است
و از اخلاق پَست دورى کنید که آن انسانهاى شریف را
پَست و بزرگوارى را از بین مى برد.
(کنزالعمال،ج 10، ص143، ح28731)
مکارم الاخلاق و گناه
امام على علیه السلام:
نَزِّه عَن کُلِّ دَنیَّةٍ نَفسَکَ، وأبذِل فِى المَکارِمِ جَهدَکَ
تَخلُص مِنَ المَآثِمِ وتَحرُز المَکارِمَ؛
خودت را از هر پَستى پاک کن، و در راه مکارم اخلاق نهایت
کوشش خود را به کار گیر تا از گناهان برهى و مکارم را
بدست آورى.
(نهج البلاغه، خطبه 184)
موفقیت در مکارم الاخلاق
امام على علیه السلام:
لَو کُنّا لانَرجو جَنَّةً وَلا نَخشى نارا وَلا ثَوابا وَلا عِقابا
لَکانَ یَنبَغى لَنا أَن نَطلُبَ مَکارِمَ الخلاقِ فَإِنَّها مِمّا
تَدُلُّ عَلى سَبیلِ النَّجاحِ؛
اگر هم به بهشت امید (و باور) نمى داشتیم و از دوزخ
نمى هراسیدیم و پاداش و کیفرى در میان نمى بود باز شایسته
بود که در طلب مکارم اخلاق برآییم، زیرا که راه موفقیت و
پیروزى در تحصیل مکارم اخلاق است.
(التوحید، ص 63)
ماهیت مکارم الاخلاق
امام صادق علیه السلام:
وَقَد سُئِلَ عَن مَکارِمِ الخلاقِ: اَلعفوُ عَمَّن ظَلَمَکَ وَصِلَةُ
مَن قَطَعَکَ وَإعطاءُ مَن حَرَمَکَ وَقَولُ الحَقِّ وَلَو عَلى نَفسِکَ؛
درباره مکارم الاخلاق سئوال شد، فرمودند: گذشت از کسى
که به تو ظلم کرده، رابطه با کسى که با تو قطع رابطه کرده،
عطا به آن کس که از تو دریغ داشته است و گفتن حق
اگر چه بر ضد خودت باشد.
(نهج الفصاحه، ح 781)
کمال مکارم الاخلاق
امام على علیه السلام:
لا تَکمُلُ المَکارِمُ إلاّ بِالعَفافِ وَالیثارِ؛
مکارم اخلاق به کمال نمى رسد، مگر با پاکدامنى
و از خود گذشتگى.
(التوحید، ص 127)
مکارم الاخلاق و محارم الله
امام على علیه السلام:
إذا رَغِبتَ فِى المَکارِمِ فَاجتَنِبِ المَحارِمَ؛
اگر خواهان مکارم و بزرگوارى ها هستى از حرام ها دورى کن.
(نهج البلاغه، خطبه 178)
خصلت های مکارم الاخلاق
امام صادق علیه السلام:
إنّ اللّه تَبارَکَ وَتَعالى خَصَّ رَسولَ اللّه صلى الله
علیه و آله بِمَکارِمِ الأخلاقِ ، فَامتَحِنوا أنفُسَکُم فَإن
کانَت فیکُم فَاحمَدوا اللّه عَزَّوَجَلَّ وَارغَبوا إلَیهِ فى
الزِّیادَةِ مِنها ـ فَذَکَرَها عَشرَةً ـ : الیَقینُ ، والقَناعَةُ ،
والصَّبرُ ، والشُّکرُ ، والحِلمُ ، وحُسنُ الخُلقِ ، والسَّخاءُ ،
والغَیرَةُ ، والشَّجاعَةُ ، والمُروءَةُ؛
خداى تبارک وتعالى رسول خدا صلى الله علیه و آله را به مکارم
اخلاق مخصوص گردانید. پس شما نیز خود را بیازمایید، اگر این
صفت ها در شما بود خداى عزوجل را سپاس گویید و از او این
مکارم را بیشتر بخواهید. ـ سپس آن ده خصلت را برشمردند ـ :
یقین، قناعت، صبر، شکر، بردبارى، خوش اخلاقى، سخاوت،
غیرت، شجاعت و جوانمردى.
(نهج البلاغه، خطبه 91)
مکارم الاخلاق چیست؟
امام صادق علیه السلام:
لِجَرّاحِ المَدائِنىِّ ـ : ألا اُحَدِّثُکَ بِمَکارِمِ الأخلاقِ؟ اَلصَّفحُ
عَنِ النّاسِ ، وَمُواساةُ الرَّجُلِ أخاهُ فى مالِهِ ، وَذِکرُ اللّه کَثیرا؛
به جرّاح مدائنى فرمودند: آیا به تو بگویم که مکارم اخلاق چیست؟
گذشت کردن از مردم، سهیم کردن برادر (دینى) در مال خود
و بسیار به یاد خدا بودن.
(غررالحکم، ج2، ص451، ح3260)
مکارم ده تاست
امام صادق علیه السلام:
اَلمَکارِمُ عَشرٌ ، فَإنِ استَطَعتَ أن تَکونَ فیکَ فَلتَکُن... :
صِدقُ الَبسِ ، وَصِدقُ اللِّسانِ ، وَأداءُ الأمانَةِ ، وَصِلَةُ الرَّحِمِ ،
وَإقراءُ الضَّیفِ ، وَ إطعامُ السّائِلِ ، وَالمُکافاةُ عَلىَ الصَّنائعِ ،
وَالتَّذَمُّمُ لِلجارِ ، وَالتَّذَمُّمُ لِلصّاحِبِ ، وَرَأسُهُنَّ الحَیاءُ؛
مکارم ده تاست: اگر مى توانى آنها را داشته باش ... :
استقامت در سختى ها، راستگویى، امانتدارى، صله رحم،
میهمان نوازى، اطعام نیازمند، جبران کردن نیکى ها، رعایت
حق و حرمت همسایه، مراعات حق و حرمت رفیق
و در رأس همه، حیا.
(غررالحکم، ج6، ص441، ح10926)
چیستی مکارم الاخلاق
امام صادق علیه السلام:
اَلا اُحَدِّثُکَ بِمَکارِمِ الاَخْلاقِ؟ الصَّفْحُ عَنِ النّاسِ وَ
مُواساةُ الرَّجُلِ اَخاهُ فى مالِهِ وَ ذِکْرُ اللّهِ کَثیرا؛
آیا به شما بگویم که مکارم اخلاق چیست؟ گذشت
کردن از مردم، کمک مالى به برادر (دینى) خود و
بسیار به یاد خدا بودن.
(معانى الأخبار، ص 191، ح 2)
90/11/2
7:11 ص
- روز قیامت، روزی است که ستمگر، دست خود را میگَزَد و میگوید:
«وای بر من!... ای کاش فلانی را برای دوستی انتخاب نکرده بودم... او
مرا گمراه کرد، زمانی که قرآن را خوانده بودم »...
آری!... شیطان چنین دوستی است و همیشه انسان را تنها میگذارد .
- اگر کسانی را دیدی که در نشانهها فرو میروند اما قصدشان انکار
آیههای ماست، روی از آنان بگردان تا مشغول سخنی دیگر شوند... و اگر
چنین چیزی را دانستی اما شیطان از یادت برد، از گروهشان
فاصله بگیر که ستمگرند!
- در روز قیامت، دوستان صمیمی، همدیگر را نخواهند شناخت
و دشمن هم خواهند شد .
دوست نزدیکترین خویشاوند و بهترین اندوخته آدمی است...
کسی که دوستی ندارد، اندوخته ندارد.- دوستان،
یک روحاند در چند پیکر.
میزانالحِکمَه، جلد6، صفحه 190، حدیث10367
تا 10370(به نقل از غُرَرُالحِکَم و دُرَرُالکَلِم).
- درباره هیچکس قضاوت نکنید... تا وقتی که ببینید با چه کسانی
همنشین است... زیرا آدمها از راه همنشیان شناخته میشوند.
میزانالحِکمَه، جلد6، صفحه 191، حدیث 10373
(به نقل از بِحارُالاَنوار مرحوم مجلسی)
وقتی که از تو خشمگین میشود...
در نیاز مالی...
و در سفر.
و نیز از دوستی با کسی که مدام در جستجوی عیبهای
دیگران است، پرهیز کن!... زیرا نوبت تو هم خواهد شد
میزانالحِکمَه، جلد6، صفحه 194، حدیث 10390
(به نقل از الاَمالی شیخ طوسی)
- همنشینی با بدان، بدی را به روح آدمی وارد میکند... مانند
باد که اگر از جای بدبویی بگذرد، بو را با خود میآورد.
میزانالحِکمَه، جلد6، صفحه 196، حدیث 10402
(به نقل از غُرَرُالحِکَم و دُرَرُالکَلِم)
- همنشینی کسی که آنچه برای خود میپسندد برای
تو نمیپسندد، خیری ندارد.
میزانالحِکمَه، جلد6، صفحه 197، حدیث 10406
(به نقل از الدُّرَّهالباهِرَه)
- بترس از همنشینی با کسی که:
خیرش سُست...
شرَّش نیرومند...
و نفسش پلید است.
زیرا هنگام ترس، خود را کنار میکشد و هنگام ایمنی شجاع میشود!
میزانالحِکمَه، جلد6، صفحه 198، حدیث 10407
(به نقل از التَّنبیهُالخَواطر)
90/11/1
8:54 ع
1- اولین چیزی که در روز قیامت در میزان اعمال بنده قرار می گیرد
اخلاق پسندیده او است .
وسائل الشیعه ج 12 ص 157
2- هنگامی که رسول خدا (ص) از چیزی محزون و غمناک می گردید
به نماز پناه می برد.
(مجمع البیان 6: 347 سوره الحجر)
3- راهنمایی به نیکی مثل کسی است که آن را انجام می دهد
(الکافی)
4- امام علی ع فرمود: از رسول خدا ص شنیدم که اینگونه فرمود:
«من با اخلاق نیک و شایسته مبعوث گردیدم.»
امالی شیخ طوسی 2 : 209
5- پیامبر اکرم (ص) فرمودند: بیشترین چیزی که امت من به سبب آن
وارد بهشت می شوند پرهیزگاری و حسن خلق است
کافی ج 2 ص 100
6- پیامبر اکرم (ص) فرمودند : هر کس دوست دارد دعایش مستجاب شود
پس باید خوراک و کسب خود را حلال و پاکیزه کند
بحارالانوار ج 93 ص 37
7- پیامبر (ص) کارهای نیک را تحسین و تقویت می نمود و کارهای
زشت را قبیح وحقیر می شمرد
(سنن النبی 50)
8- امام علی ع فرمود: فَتَأسَّ بِنَبیَّّکَ الاََطیَبِ الاَطهَرِ به پیامبر (ص)
پاک و پاکیزه اقتدا نما
(سنن النبی 66)
9- هر کس که محضر پیامبر (ص) درک کرده بود می گفت مانند پیامبر
هیچکس را نه از پیشینیان و نه بعد ندیده ام.
( مکارم الاخلاق 23)
10-رسول خدا (ص) فرمودند: « هر کس که می خواهد عطر مرا استشمام
کند ، گل محمدی را بو نماید .»
مکارم الاخلاق 44
11- جبرئیل به پیامبر (ص) فرمود : ای محمد ! بگو در همه اوقاتت :
الحمد لله رب العالمین »
امالی الشیخ المفید :347
12-امام علی (ع) فرمودند : رسول خدا ص هیچ چیز را از شام و غیر آن
بر نماز مقدم نمی داشت و هنگامی که وقت نماز می شد ، گوئی هیچ
کدام از اهل و عیال قوم و خویش ، دوست و رفیق خود
را نمی شناخت.
وعدة الداعی :139
13-حضرت امام رضا (ع) به یاران خویش فرمودند: «سلاح پیامبران را همراه
خود داشته باشید. به امام گفتند: سلاح پیامبران چیست ؟
فرمود : «دعا کردن»
الکافی 2 : 468
14-رسول خدا (ص)در هر روز از شش چیز به خدا پناه می برد: از شک ،
شرک ، تعصب بی جا، خشم ، ستم و حسد.
الخصال : 329
15-جوانمردی ما اهل بیت در این است که از کسانی که به ما ظلم
می کنند ، گذشت می نمائیم و به کسانی که ما را محروم
ساختند، بخشش می نمائیم.»
تحف العقول 38
90/10/28
12:32 ص
1- امام رضا علیهالسلام :
مِن اَخلاقِ النبیاءِ التَّنَظُّفُ؛
پاکیزگى از اخلاق پیامبران است.
کافى، ج 5، ص 567، ح 50
2- رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
کادَ الحَلیمُ أَن یَکونَ نَبیّا؛
آدم بردبار به پیامبرى نزدیک است.
بحارالأنوار، ج43، ص70، ح61
3- رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
إِنَّ الانبیاءَ إِنَّما فَضَّلَهُمُ اللّه عَلى خَلقِهِ بِشِدَّةِ مُداراتِهِم
لأَِعداءِ دینِ اللّه وَحُسنِ تَقیَّتِهِم لأَِجلِ إِخوانِهِم فِى اللّه ؛
خداوند از این رو پیامبران را بر دیگر مردمان برترى داد که
با دشمنان دین خدا بسیار با مدارا رفتار مى کردند و براى
حفظ برادران همکیش خود نیکو تقیه مى کردند.
بحارالأنوار، ج75، ص401، ح42
4- رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
أَدِّبوا أولادَکُم عَلى ثَلاثِ خِصالٍ: حُبِّ نَبیِّکُم وَحُبِّ
أَهلِ بَیتِهِ وَقِراءَةِ القُرآنِ؛
فرزندان خود را به کسب سه خصلت تربیت کنید: دوستى
پیامبرتان و دوستى خاندانش و قرائت قرآن.
کنزالعمال، ج16، ص456، ح45409
5- امام صادق علیه السلام :
لَمْ یَبْعَثِ اللّهُ نَبیّا قَطُّ اِلاّ بِالْبِرِّ وَالْعَدْلِ؛
خداوند هیچ پیامبرى را جز به نیکى و عدالت بر نینگیخت.
بحارالأنوار، ج 24، ص 292
6- پیامبر صلىاللهعلیهوآله :
اَدِّبوا اَولادَکُمْ عَلى ثَلاثِ خِصالٍ : حُبِّ نَبیِّکُمْ و حُبِّ اَهْلِ بَیْتِهِ
وَ عَلى قِراءَةِ الْقُرآنِ ؛
فرزندانتان را به سه چیز ادب کنید: عشق به پیامبرتان، عشق
به خاندان او، و قرآن خواندن.
غرر الحکم، ح 4488
7- امام رضا علیهالسلام :
... فَاِن قالَ قائِلٌ : فَلِمَ وَجَبَ عَلَیْهِمْ مَعْرِفَةُ الرُّسُلِ وَالاِْقْرارُ بِهِم
وَالاِْذعانُ لَهُم بِالطّاعَةِ؟ قیلَ : لاَِنـَّهُ لَمّا اَنْ لَمْ یَکُنْ فى خَلْقِهِمْ
وَ قُواهُم ما یُکْمِلونَ بِهِ مَصالِحَهُم وَ کانَ الصّانِعُ مُتَعالیا عَنْ اَنْ یُرى
وَ کانَ ضَعْفُهُمْ وَ عَجْزُهُمْ عَنْ اِدْراکِهِ ظاهِرا ، لَمْ یَکُنْ بُدٌّ لَهُمْ مِنْ
رَسولٍ بَیْنَهُ وَ بَیْنَهُمْ مَعْصومٍ ، یُؤَدّى اِلَیْهِم اَمْرَهُ وَ نَهْیَهُ وَ اَدَبَهُ ، و
یَقِفُهُمْ عَلى ما یَکونُ بِهِ اجْتِرارُ مَنافِعِهِمْ وَ مَضارِّهِم ؛
اگر کسى بگوید : چرا شناخت پیامبران و اعتراف به آنها و اقرار به
(لزوم) اطاعت از آنان ، بر مردم واجب است؟ در پاسخ گفته شود :
چون در وجود مردم و قواى آنان ، چیزى نیست که با آن ، مصالحشان
را کامل سازند و آفریدگار نیز برتر از آن است که دیده شود ، سستى
و ناتوانى آنان از ادراک او آشکار است ، پس چارهاى جز این نیست
که میان خداوند و مردم ، پیامآورى معصوم باشد که اوامر و نواهى
و ادب (و آموزههاى) او را به ایشان برساند و آنها را به آنچه مایه
سود و زیانشان است ، آگاه سازد.
علل الشرایع، ج 2، ص 394، ح 11
8- پیامبر صلىاللهعلیهوآله :
اِنّا اُمِرْنا مَعاشِرَ الاَنْبیاءِ بِمُداراةِ النّاسِ، کَما اُمِرْنا بِاِقامَةِ الفَرائِضِ؛
ما پیامبران، همانگونه که به برپا داشتن واجبات مأمور شدهایم،
به مدارا کردن با مردم نیز مأمور شدهایم.
امالى طوسى، ص 521
9- امام صادق علیهالسلام :
مَا کَلَّمَ رَسولُ اللّهِ صلىاللهعلیهوآله اَلْعِبادَ بِکُنْهِ عَقْلِهِ
قَطُّ، قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلىاللهعلیهوآله : اِنّا مَعاشِرَ الاَْنْبیاءِ اُمِرْنا
اَنْ نُـکَلِّمَ النّاسَ عَلى قَدْرِ عُقولِهِمْ ؛
رسول خدا صلىاللهعلیهوآله هرگز با مردم به اندازه عقل خود
سخن نگفتند و فرمودند: ما پیامبران مأموریم که با مردم به
اندازه عقل و فهمشان سخن بگوییم.
کافى، ج 1 ، ص 23
10- پیامبر صلىاللهعلیهوآله :
خَمْسٌ مِنْ سُنَنِ الْمُرْسَلینَ: اَْلْحَیاءُ وَ الْحِلْمُ وَ الْحِجامَةُ
وَ السِّواکُ وَ التَّعَطُّرُ؛
پنج چیز از سنت پیغمبران است: حیا، بردبارى، حجامت کردن،
و مسواک و عطر زدن.
نهج الفصاحه، ح 1463
11- پیامبر صلىاللهعلیهوآله :
اَکْرَمُ اَخلاقِ النَّبیّینَ وَ الصِّدّیقینَ وَ الشُهَداءِ وَ الصّالِحینَ
التَّزاوُرُ فِى اللّهِ؛
بزرگوارانهترین اخلاق پیامبران، صدیقین (انسانهاى راستین)
شهدا و صالحین، دیدار یکدیگر براى خداست.
دعائم الاسلام، ج 2، ص 106
12- امام صادق علیهالسلام :
اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ لَمْ یَبْعَثْ نَبیّا اِلاّ بِصِدْقِ الْحَدیثِ وَ اَداءِ
الاَْمانَةِ اِلَى الْبَرِّ وَ الْفاجِرِ؛
خداوند عزوجل هیچ پیامبرى را نفرستاد، مگر به راستگویى
و برگرداندن امانت به نیکوکار و بدکار .
کافى، ج 1، ص 104، ح 1
13- امام على علیه السلام :
فى صِفَةِ النَّبىِّ صلى الله علیه و آله طَبیبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ
قَد أَحکَمَ مَراهِمَهُ وَأَحمى (أمضى) مَواسِمَهُ یَضَعُ ذلِکَ
حَیثُ الحاجَةُ إِلَیهِ مِن قُلوبٍ عُمىٍ وَآذانٍ صُمٍّ وَأَلسِنَةٍ بُکمٍ،
مُتَتَبِّعٌ بِدَوائِهِ مَواضِعَ الغَفلَةِ وَمَواطِنَ الحَیرَةِ... ؛
در توصیف پیامبر صلى الله علیه و آله مى فرماید: پزشکى
است که با دانش خود، همواره میان مردم مى گردند، مرهمهایش
را به خوبى فراهم و ابزار کارش را آماده کرده و آنها را هر جا که
لازم باشد، از دلهاى کور و گوشهاى کر و زبانهاى گنگ به کار
مى برد. غفلت گاه ها و جایگاه هاى حیرت را جستجو و با
داروى خود آنها را درمان مى کند.
نهج البلاغه، خطبه 108
14- امام حسین علیه السلام :
کانَ صلى الله علیه و آله... یُعطى کُلَّ جُلَسائِهِ نَصیبَهُ وَ
لا یَحسَبُ أَحَدٌ مِن جُلَسائِهِ أَنَّ أَحَدا أَکرَمُ عَلَیهِ مِنهُ؛
پیامبر صلى الله علیه و آله بهره هر یک از هم نشینان خود را
عطا مى فرمودند و چنان معاشرت مى نمودند که کسى گمان
نمى کرد شخص دیگرى نزد پیامبر از او گرامى تر باشد.
بحارالأنوار، ج16، ص152، ح4
-15 امام على علیه السلام :
وَهُوَ خاتَمُ النَّبیّینَ، أَجوَدُ النّاسِ کَفّا وَاَرحَبُ النّاسِ صَدرا وَأَصدَقُ
النّاسِ لَهجَةً وَأَوفَى النّاسِ ذِمَّةً وَأَلیَنُهُم عَریکَةً وَأَکرَمُهُم عِشرَةً
مَن رَآهُ بَدیهَةً هابَهُ وَمَن خالَطَهُ مَعرِفَةً أَحَبَّهُ یَقولُ ناعِتُهُ:
لَم اَرَقَبلَهُ وَلا بَعدَهُ مِثلَهُ؛
او خاتم پیامبران است. بخشنده ترین مردم بود، سعه صدرش
از همه بیشتر (پرحوصله ترین مردم) و راستگوترین و پایبندترین
آنان به عهد و پیمان. از همه نرمخوتر بود و رفتارش بزرگوارانه تر.
هر کس بدون سابقه قبلى او را مى دید، هیبتش او را مى گرفت
و هر کس با او معاشرت مى نمود و او را مى شناخت دوستدارش
مى شد و هر کس مى خواست او را وصف کند، مى گفت:
نظیر او را در گذشته و حال ندیده ام.
بحارالأنوار، ج16، ص190، ح27
90/10/26
11:20 ع
لا تَزالُ اُمَّتى بِخَیرٍ ما تَحابّوا وَاَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَکاةَ وَقَروا الضَّیفَ... ؛
امّتم همواره در خیر و خوبى اند تا وقتى که یکدیگر را دوست بدارند،
نماز را برپا دارند، زکات بدهند و میهمان را گرامى بدارند...
امالى طوسى، ص 647، ح 1340
اُنظُر فیما تُصَلّى وَعَلى ما تُصَلّى اِن لَم یَکُن مِن وَجهِهِ وَحِلِّهِ فَلا قَبولَ؛
بنگر در چه (لباسى) و بر چه (چیزى) نماز مى گزارى، اگر از راه
صحیح و حلالش نباشد، قبول نخواهد بود.
تحف العقول، ص 174
مَن قَبِلَ اللّه مِنهُ صَلاةً واحِدَةً لَم یُعَذِّبهُ وَمَن قَبِلَ مِنهُ حَسَنَهً لَم یُعَذِّبهُ؛
خداوند از هر کس یک نماز و یا یک کار نیک را قبول کند، عذابش نمى نماید.
کافى، ج 3، ص 166، ح 11
تَسبیحُ فاطِمَةَ علیهاالسلام فى کُلِّ یَومٍ فى دُبُرِ کُلِّ صَلاةٍ اَحَبُّ اِلَىَّ
مِن صَلاةِ اَلفِ رَکعَةٍ فى کُلِّ یَومٍ؛
تسبیحات فاطمه زهرا علیهاالسلام در هر روز پس از هر نماز نزد من
محبوب تر از هزار رکعت نماز در هر روز است.
کافى، ج 3، ص 343، ح 15
اَلصَّلاةُ مِن شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِىَ مِنهاجُ النبیاءِ
وَ لِلمُصَلّى حُبُّ المَلائِکَةِ وَ هُدىً و ایمانٌ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ بَرَکَةٌ فِى الرِّزقِ؛
نماز، از آیین هاى دین است و رضاى پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران
است. براى نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت
در روزى است.
خصال، ص 522، ح 11
ثَلاثٌ لَو یَعلَمُ النّاسُ ما فیهِنَّ ما اُخِذنَ اِلاّ بِسَهمَةٍ حِرصا عَلى ما فیهِنَّ مِن
الخَیرِ وَ البَرَکَةِ: اَلتَّذینُ بِالصَّلاةِ وَ التَّهجیُر بِالجَماعاتِ وَ الصَّلاةُ فى اَوَّلِ الصُّفوفِ؛
سه چیز است که اگر مردم آثار آن را مى دانستند، به جهت حریص بودن به
خیر و برکتى که در آنها هست، به قرعه متوسل مى شدند: اذان نماز، شتاب
به نماز جماعت و نماز در صف اول.
کنزالعمّال، ح 43235
اَلنَّظیفُ مِنَ الثِّیابِ یُذهِبُ الهَمَّ وَالحُزنَ وَهُوَ طَهورٌ لِلصَّلاةِ؛
لباس پاکیزه غم و اندوه را برطرف مى کند و باعث پاکیزگى نماز است.
کافى، ج 6، ص 444، ح 14
اَلا اُخبِرُکُم بِاَفضَلَ مِن دَرَجَةِ الصّیامِ وَ الصَّلاةِ وَ الصَّدَقَةِ؟ صَلاحُ ذاتِ البَینِ،
فَاِنَّ فَسادَ ذاتِ البَینِ هِىَ الحالِقَةُ؛
آیا به چیزى با فضیلت تر از نماز و روزه و صدقه (زکات) آگاهتان نکنم؟ و آن
اصلاح میان مردم است، زیرا تیره شدن رابطه بین مردم ریشه کن کننده دین است.
نهج الفصاحه، ح 458
کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَیرِ اَ لسِنَتِکُم، لِیَرَوا مِنکُم الوَرَعَ وَ الجتِهادَ وَ الصَّلاةَ
وَ الخَیرَ، فَاِنَّ ذلِکَ داعیَةٌ؛
مردم را به غیر از زبان خود، دعوت کنید، تا پرهیزکارى و کوشش در عبادت و نماز
و خوبى را از شما ببینند، زیرا اینها خود دعوت کننده است.
کافى، ج 2، ص 78، ح 14
لاتَنظُروا إِلى کَثرَةِ صَلاتِهِم وَصَومِهِم وَ کَثرَةِ الحَجِّ وَالمَعروفِ وَطَنطَنَتِهِم بِاللَّیلِ،
وَلکِنِ انظُروا إِلى صِدقِ الحَدیثِ وَأَداءِ المانَةِ؛
به زیادى نماز و روزه و حج و احسان و مناجات شبانه مردم نگاه نکنید، بلکه
به راستگویى و امانتدارى آنها توجه کنید.
بحارالأنوار، ج 75، ص 114، ح 5
ثَلاثٌ لَو یَعلَمُ النّاسُ ما فیهِنَّ ما اُخِذنَ اِلاّ بِسَهمَةٍ حِرصا عَلى ما فیهِنَّ مِن الخَیرِ
وَ البَرَکَةِ: اَلتَّذینُ بِالصَّلاةِ وَ التَّهجیُر بِالجَماعاتِ وَ الصَّلاةُ فى اَوَّلِ الصُّفوفِ؛
سه چیز است که اگر مردم آثار آن را مى دانستند، به جهت حریص بودن به خیر
و برکتى که در آنها هست، به قرعه متوسل مى شدند: اذان نماز، شتاب به
نماز جماعت و نماز در صف اول.
کنزالعمّال، ح 43235
مَنِ اغتابَ مُسلِما أَو مُسلِمَةً لَم یَقبَلِ اللّه صَلاتَهُ وَلاصیامَهُ أَربَعینَ یَوما
وَلَیلَةً إِلاّ أَن یَغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ؛
هر کس از مرد یا زن مسلمانى غیبت کند، خداوند تا چهل شبانه روز نماز
و روزه او را نپذیرد مگر این که غیبت شونده او را ببخشد.
بحارالأنوار، ج 75، ص 258، ح 53
لا تَغتَرّوا بِصَلاتِهِم وَلا بِصیامِهِم، فَإِنَّ الرَّجُلَ رُبَما لَهِجَ بِالصَّلاةِ وَالصَّومِ حَتّى لَو
تَرَکَهُ استَوحَشَ، وَلکِنِ اختَبِروهُم عِندَ صِدقِ الحَدیثِ وأداءُ الأمانَةِ؛
فریب نماز و روزه مردم را نخورید، زیرا آدمى گاه چنان به نماز و روزه خو مى
کند که اگر آنها را ترک گوید، احساس ترس مى کند، بلکه آنها را
به راستگویى و امانتدارى بیازمایید.
کافى، ج 2، ص 104، ح 2
لَیسَتِ العِبادَةُ کَثرَةَ الصیّامِ وَ الصَّلوةِ وَ انَّما العِبادَةُ کَثرَةُ التَّفَکُّر فی أمر اللهِ؛
عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت) عبادت،
زیاد در کار خدا اندیشیدن است.
تحف العقول، ص448
اثافى الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزکوة و الولایة،لا تصح واحدة
منهن الا بصاحبتیها؛
سنگهاى زیربناى اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که
هیچ یک از آنها بدون دیگرى درست نمى شود.
کافى جلد2، ص 18
پیام رسان
من کلا دلم میخواهد همه آدمهایی که با من در ارتباط هستن دست به دست هم بدن تا جامعه ای با نشاط و آگاه والبته امام زمانی داشته باشیم